Meddahlık

Meddahlık

Bir çeşit halk hikâyeleri anlatan kimselere meddah, hikâyelere meddah hikâyeleri denmiştir. Kıssahan (hikâye anlatan kişi) yerine kullanılan meddah kelimesi önceleri (XV. asırda) kahramanların maceralarını anlatan ve onları öven sanatkârlar için kullanılmıştır. Bunlar destanları sazla söyleyen hikâyecilerden ayrıdır. Realist (gerçekçi) olayları taklitlerle anlatan hikâyecileri göstermektedir.
Son devrin meddahları kahvehanelerde yüksekçe bir yere oturup, bastonuna dayanarak hikâye anlatan sanatkârlardı. Bunlar halk arasında dolaşan veya yazılı edebiyattan alınma, yahut kendilerinin zemin ve zamana uygun olarak uydurdukları hikâyeleri, kahramanlarının şivelerini taklit ederek türlü jest ve mimiklerle anlatırlardı. Meddah, bir tiyatro eserindeki bütün şahısları kendisinde birleştirmiş bir aktör durumundaydı. Yazılı olduğu zaman bir roman, bir uzun hikâye özelliği taşıyan meddah hikâyeleri, meddahların anlatışıyla bir tiyatro eseri hâline gelmiştir.