Koşuk

Koşuk

“Sığır” denilen sürek avları sırasında söylenen şiirlere verilen isimdir.

Dörtlüklerle söylenmiştir.

Hece ölçüsü kullanılmıştır. Yiğitlik, aşk, tabiat, hasret, doğa güzelliği, savaş gibi konular işlenmiştir.

Kafiye düzeni “aaab, cccb, dddb...” şeklindedir.

Bu tür daha sonra halk edebiyatındaki “koşma”nın karşılığıdır.

Kanı akıp yoşuldu

Kabı kamug teşildi

Ölüg birle koşuldu

Toğmuş küni uş batar

Günümüz Türkçesiyle

Kanı akıp boşandı

Derisi baştan deşildi

Ölülerle bir oldu

Doğan güneş işte batıyor

* * *

-----------------------------------------------------

1

Kızıl sarıg arkaşıp

Yipgin yaşıl yüzkeşip

Bir bir kerü yörkeşip

Yalnguk anı tanglaşur

2

Karvı çuvaç kuruldı

Tugum tikilip uruldı

Süsi otun oruldı

Kançuk kaçar ol tutar

3

Yıglap udu artadım

Bagrım başın kartadım

Kaçmış kutug irtedim

Yagmur kipi kan saçar

Günümüz Türkçesiyle

1

Kızıl ve sarı art arda yerden bitiyor

Mor ve yeşil yüz yüze geliyor

Ve bir birlerine sarılıyorlar

İnsan hayretler içinde kalıyor

2

Yuvarlak otağım kuruldu

Tuğum dikildi ve vuruldu

(Düşman) askeri ekin gibi biçildi

Nasıl kaçar (asker) onu tutar

3

Ardından ağlayıp mahvoldum

Bağrımın yarasını deştim

Kaçmış mutluluğu aradım

Yağmur gibi kan saçıyor