.png)
Sebk-i Hindi (Hind Tarzı)
17. yüzyılda Hindistan’a seyahat eden İran şairlerinin açtıkları yeni bir şiir çığrıdır. Bu çığırı 17. ve 18. yüzyıllarda bazı Türk şairleri de benimsemiştir. Sebk-i Hindi, Türk edebiyatında, 17. yüzyılda Nef’i, Naili, Neşati, İsmeti, Şehri, Fehim-i Kadim; 18. yüzyılda Şeyh Galip ile üstün meyvelerini vermiştir. Bu akımın divan şiirine getirdiği yeniliklerin başında şunlar gelir: Söz oyunları yerine anlam derinliklerini ve anlam oyunlarını koymak. Açık ve düz söyleyişi bırakıp mecazlarla yüklü, kapalı ve güç anlaşılır bir şiir yolu tutturmak. İşitilmemiş ve geniş dayanan yeni mecazlar bulmak. Her mısra’a üstün bir iç musikisi , söz ahengi sağlamak. Bu akım, 19. yüzyıl sonlarında Fransa’da görülen ve bizde Ahmet Haşim’in temsil ettiği sembolizm akımını andırmaktadır. Cenap Şahabettin’in “Biz Dekadan değil, Şeyh Galip mektebindeniz.” sözü burada anılmaya değerdir ve Sebk-i Hindi ile sembolizmin akrabalığını gösteren önemli bir sözdür.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder