İtalyan Edebiyatı: NİCCOLO MACHİAVELLİ (MAKYAVEL)

NİCCOLO MACHİAVELLİ (MAKYAVEL) (1469 - 1527)

Rönesansın önemli düşünürlerindendir. İtalya’nın Floransa kentinde dünyaya gelmiştir. Devlet ve politika anlayışına çok farklı görüşler getirmiştir. Araştırıcı bir gözle tarihi, çağını ve insanı incelemiş, somut gerçekleri sistemleştirerek yeni bir devlet felsefesi geliştirmiştir. Eserlerinde insanı ele almış ve insanın bütün tutkularını, zaaflarını incelemiş, dahası insanları yönetmek için bu zaafların nasıl kullanılacağını da açıklamıştır. Ülkelerin kurtuluşunun kuvvete dayanan ulusal devletle olacağına inanan Makyavel, ulusal devlet ya da ulus-devlet düsüncesinin ilk temsilcisidir. Bu nedenle de ulusal devlet yapısının babası sayılır.
Makyavel’in felsefesi Makyavelizm olarak anılır. Bu felsefeyi temsil eden ana düsünce ise “Amaca ulaşmak için her araç mübahtır.” fikridir. Ancak her araç derken, bu araçların ahlâki, hukuki ve hatta dini bir sınırı yoktur. Günümüzde Makyavelizm dendiğinde pek çok kişinin ilk aklına gelen bu kavramdır. Dahası, amaç sözü zamanla maksadı aşarak -sadece devlet için değil- her amaç için her araç yasaldır hâline gelmiştir. Bu nedenle bügün “Makyavelist” sözü kötüleme, aşağılama amacıyla kullanılır.

Makyavel’in temel düşüncelerini şöyle sıralamak mümkündür:

• Devleti yaşatmak ve onun gücünü artırmak, en önemli ve temel amaçtır. Bu amacı gerçekleştirmek için kullanılacak her araç yasaldır.
• Din, ahlâk ve hukuk devlete bağlıdır. Amacı gerçekleştirmek için gerektiğinde devlet bunları alet olarak kullanmalıdır.
• Devletten bağımsız ahlak ve hukuk düşünülemez. Devletin bittiği yerde, hukuk da ahlak da biter. Hukuk ve ahlâk devlet için vardır.
• Devlet bir ulusa dayanıyorsa, yeterli gücü bu kökten alabilir. Kilise devletin karşısında ya da üstünde olmamalıdır.

Eserleri:
Hükümdar, Floransa Tarihi, Savaş Sanatı, Adamotu