Avusturya Edebiyatı: KAFKA (1883 - 1917)

KAFKA (1883 - 1917)
Avusturyalı ünlü yazar, Prag’da dünyaya gelir. İçine kapanık bir kişiliği olan Kafka, hemen hemen yaşamı boyunca bu durumdan kurtulamaz.
On beş yaşındayken yazdığı ilk öykülerini sonradan imha eder. Kafka, liseyi bitirdikten sonra 1901’de kimya okumaya başlarsa da sonradan Alman filolojisiyle sanat tarihi bölümlerine geçer ve en sonunda annesiyle babasının isteğine uyarak hukuk eğitimi alır. Prag’da tanıştığı Max Brod, onu edebiyat çevreleriyle tanıştırır. Bundan sonra eserlerini yazmaya başlar. Kafka’nın yaşamında “yazma”nın özel bir yeri vardır.
Babası tarafından aşağılanan, hiçbir şey olarak görülen Kafka, bunun sıkıntısını yetişkin olduğunda da hisseder. Albert Camus’ün taş olmak istemesi gibi Kafka da, kara saplanmış yararsız bir odun parçası olmak ister. Kafka’ya göre ne kadar küçük ve basit bir hayat sürerse, yaşam o kadar mutlu ve sorunsuz olacaktır. Çünkü bir insan olarak yaşamak ve doğru yolda ilerlemek hemen hemen imkansızdır. O, bu durumu şöyle açıklar: “Doğru yol, yerden bir karış yüksekte bulunan gergin bir ip gibidir. Fakat bu ip, üstünde yürümek için değil de insanın ayağının takılıp tökezlenmesi için vardır.” “Dönüşüm” adlı eserinde de bu düşüncesinin yansıması görülür. Eserde, örümceğe dönüşen bir adam konu edilmektedir. Tüm karamsarlığına rağmen Kafka’nın romanlarında her zaman bir ümit ışığı görmek mümkündür.
Kafka, dostu Max’ten, ölümünden sonra yazdıgı her şeyi yakmasını ister. Yazdıklarının gereğinden fazla kişisel ve değersiz olduğunu düşünür. Tabii Max onunla aynı fikirde değildir ve Kafka’nın ölümünden sonra, karışık hâlde bulunan binlerce sayfa metni toplayıp düzenleyerek yayınlar. 1917 Ağustosu’nda başlayan kanlı öksürükler Franz Kafka’yı yedi yıl sonra Viyana yakınlarında bir sanatoryumda öldürür.

Eserleri:

Roman:
Dava, Şato, Yitik, Amerika

Hikâye:
Yargı, Dönüşüm, Ceza Sömürgesi, Açlık Cambazı

Dava
Kafka’nın en tanınmış romanıdır. Orijinal adı, Der Prozess olan “Dava” romanı, hiçbir neden gösterilmeksizin dava edilmek üzere tutuklanan banka memuru Josef K.’yı konu alır. Her ne kadar tutuklanma nedenlerini araştırırken karmakarışık yargı mekanizmasını iyice tanısa da Josef K. davasını yürüten yargıcı hiçbir zaman göremez. Davası bir yıl sürdükten sonra K. bir taş ocağında öldürülür. Bu yapıt, insanın adı belli olmayan otoritelerce güvensizliğe itilişini göstermektedir.